اسلام و تئوریهای روابط بینالملل از گفتمان حلالمسائلی به گفتمان رهاییبخش
DOI:
https://doi.org/10.64104/v6.Issue11.n3.2022کلیدي ټکي:
اسلام, روابط بینالملل, رهاییبخش, حلالمسائلی, جامعۀ اسلامیلنډیز
اسلام به مثابۀ مکتبی جهان شمول، مسائل موجود در تعاملات بینالمللی را از منظر متفاوت با سایر رویکردهای موجود در عرصۀ روابط بینالملل مینگرد. سیاستگذاری اسلامی، عرصۀ روابط بینالملل و تعاملات بینالمللی را به مثابۀ مقدمهای بر حفظ ثبَات و امنیت بینالمللی در راستای تکامل جامعه بینالمللی میداند؛ مقولههای که میتوان آنرا در تأکید اسلام بر وحدت جوامع اسلامی مشاهده کرد. آنچه از نقطۀ نظر اسلام اهمیت دارد نه حفظ وضع موجود بر مبنای سیاستهای امنیتی بر راهبردی معمول و پذیرفته جهانی بلکه بر اساس رویکرد هنجاری – قاعدهمند و در مسیر تعالی نوع بشر است.
این تحقیق در پی بررسی جایگاه و اهمیت رویکرد رهایی بخش اسلام به پدیدهها و مقولههای سیاسی، به جای نگاۀ سطحی و حلالمسائلی آنها در یک مقولۀ دیالکتیکی است.
اهیمت این پژوهش را میتوان در این نکته بیان کرد که؛ اسلام پیرامون روابط بینالملل نظریۀ منحصر به فرد خویش را دارد که در هر شرایط، بهترین راهکارها جهت رهاییبخش از مُعضلات و مشکلات در روابط بینالملل میباشد.
این پژوهش به این سوال پاسخ میدهد که؛ آیا اسلام بعنوان یک دین جهانی و فراگیر چه راهکارهای پیرامون روابط بینالملل دارد. نوع تحقیق در این پژوهش، تحلیلی – توصیفی میباشد.