د قرآن د تفسير او د احکامو د تشريع کې د سنت اهميت

لیکوالان

  • ډاکټر عبدالقدوس راجي Kabul University image/svg+xml لیکوال

DOI:

https://doi.org/10.64104/v1.Issue2.n1.2011

کلیدي ټکي:

سنت, مجمل, مشترکې لغات, د مطلق مقید کول, نسخ

لنډیز

این مقاله به بررسی موضوع "اهمیت حدیث نبوی در تفسیر قرآن کریم" می‌پردازد. خداوند متعال پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) را علاوه بر ابلاغ پیام الهی به خلق، مفسر قرآن کریم قرار داده است و مقصود از تفسیر قرآن کریم، تبیین احکام آن است. از این رو، مسلمانان به تفسیر رسول الله (صلی الله علیه وسلم) از قرآن کریم نیازمندند.

حدیث نبوی شریف، قرآن کریم را از تمامی جنبه‌ها تفسیر می‌کند؛ مانند توضیح مجمل، مقید کردن مطلق، روشن کردن مبهم، تخصیص عام، رفع ابهام و اشکال، و مشخص کردن ناسخ و منسوخ. اگر مسلمان به تفسیر پیامبر (صلی الله علیه وسلم) از قرآن کریم رجوع نکند، هرگز نخواهد توانست جزئیات ارکان اسلام مانند نماز، زکات، حج، روزه و غیره را بشناسد.

علاوه بر این، حدیث ـ جدا از نقش آن در تفسیر قرآن کریم ـ به خودی خود منبع مستقلی برای تشریع است. بنابراین، حلال و حرامی که در حدیث آمده است، بر اساس وحی الهی پایه‌گذاری شده و از جانب خداوند عزوجل محسوب می‌گردد.

ډاونلوډونه

خپر شوې

2011-12-05